Interview: Filip Speybrouck breekt werelduurrecord

ElisaNieuws

Filip Speybrouck heeft tijdens het WK masters in Manchester een aanval gedaan op het werelduurecord. En met succes! Filip reed 48.743 km in een uur. Het record stond op naam van Jayson Austin. De Australiër reed 48.317 km in een uur op de wielerbaan van Melbourne. AeroPro testte Filip twee keer: eerst voor de houding op de fiets en vervolgens een optimalisatie met materiaal-test. Hoe is de Belg die uitkomt voor het Italiaanse Granfondo team De Rosa Santini zo op het idee gekomen deze zware beproeving aan te gaan? Een interview met Filip:

Hoe ben je op het idee gekomen deze zware beproeving aan te gaan?

Na meer dan 10 jaar GF rijden en vooral beter op tempo dan intervalmatig te klimmen, dacht ik tijdrijden me wel zou liggen. Daarom ben ik een tweetal jaar geleden daarmee gestart en dat beviel me heel goed. Eind vorig jaar werden de regels van het UCI werelduurrecord gewijzigd. Van Jens Voigt tot Wiggins kregen een hele reeks van aanvalspogingen. Uit interesse voor deze unieke beproeving kwam ik erachter dat er voor masters en amateurs per leeftijdscategorie ook een uurrecord bestond. Toen ik de afstand van 48.315 zag begon ik te rekenen en zag ik dat dit in goede omstandigheden voor mij fysiologisch haalbaar was. Zo is het idee ontstaan.

Heb je je programma aangepast voor dit doel?

Dit jaar heb ik (ook door de geboorte van mn zoontje) iets minder granfondo’s en iets meer tijdritten gereden. Daarnaast ben ik in februari op de piste gaan rijden omdat ik daar volledig novice in was. Ik heb zoveel mogelijk op de piste proberen te trainen maar sowieso zal mijn beperkte technische pistevaardigheid ietwat in mijn nadeel spelen.

Welke rol speelt aërodynamica in je voorbereiding?

Gezien de snelheid op de piste naast de externe omstandigheden (zoals temperatuur, vochtigheid en luchtdruk) neerkomt op de combinatie van vermogen en positie op de fiets, zal mijn aërodynamica een heel cruciale factor zijn om te slagen. De kunst is om een zo hoog mogelijke Watt/m² te halen. Naast het optimaliseren van het omslagpolsvermogen / functional threshold power is een zo laag mogelijk CdA heel belangrijk! Vandaar de directe beslissing om enkele aërotesten te gaan doen.

Hoe heeft AeroPro je kunnen ondersteunen?

Dankzij het team van Aeropro en de Alphamantistechniek zijn we er in 2 hele nuttige aerosessies geslaagd om een mooie CdA van ~0.20 te bereiken. In tegenstelling tot de ‘windtunnel’ geeft deze ‘real live’ of ‘live track’ techniek een veel beter beeld van de renner en zijn positie in reeële omstandigheden. Op die manier kan de beste compromis tussen aërodynamica, comfort en vermogen gevonden worden, want zeker voor een inspanning van een uur is dit meer dan noodzakelijk. Bij deze bedank ik Jenning en Hylke voor hun zeer professionele aanpak hierin!